„Jak dziecko”

 

Przychodzisz znów kiedy zapominam,
Prosisz o głos i niszczysz mój świat.
Nie wolno mi, lecz ciągle próbuję
zobaczyć Cię kolejny raz.
 

Tłumaczysz się, że masz już odwagę,
Że jesteś pewien i że tego chcesz.
Piękne słowa nie mają znaczenia
zagubione gdzieś pośród łez.
 

Jak promień dnia, który oświetla
ciemna drogę, która już szłam.
Kto mówił, że nie straci jasności?
Nie zginie gdzieś w cieniu Twych kłamstw?
 

Jak dalej żyć, kiedy umieram?
Jak uciec mam, gdy nie mogę biec?
Podnoszę głos i wołam do Ciebie.
Skąd wiedzieć mam czy słyszysz mnie?
 

Każdego dnia toczymy tę wojnę.
Nie liczy się to co było już.
A to co ma być już niewiele zmieni.
Zostaw mnie, lecz znów do mnie wróć.
 

 

~Kasia Lila | motywajka.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *